اعتصاب و تجمع اعتراضی کارگران شرکت قند خاورمیانه صبح امروز سهشنبه ۲ دیماه ۱۴۰۴ وارد دومین روز پیاپی شد.
این دور جدید اعتراضات در ادامه اعتصابهای اوایل آذرماه شکل گرفته است؛ اعتراضاتی که آن زمان با وعدههای کارفرما و پذیرش بخشی از مطالبات بهطور موقت متوقف شد، اما کارفرما نهتنها به تعهدات خود عمل نکرد، بلکه با پایان قراردادهای سهماهه، سه کارگر مطالبهگر را اخراج کرد؛ اقدامی که نشان میدهد سیاست کارفرما همچنان بر تهدید، سرکوب و حذف فعالان کارگری استوار است.
مهمترین مطالبات کارگران قند خاورمیانه:
• تشکیل شورای کارگری در کارخانه
• اصلاح اساسی و عادلانه طرح طبقهبندی مشاغل
• محاسبه جمعهکاری مطابق استعلام رسمی از اداره کار
• پرداخت حق غذای معوقه از خرداد ۱۳۹۸ تاکنون
• اجرای کامل و قانونی حقوق و مزایا
• پایان دادن به شیفتهای فرسایشی و غیرانسانی ۱۲ ساعته و شیفتهای گردان که گاه تا ۱۸ ساعت ادامه دارد
کارگران تأکید کردهاند که تا تحقق عملی این مطالبات، به اعتصاب و اعتراض خود ادامه خواهند داد.
🔻 تجربه همین اعتراض نشان میدهد زمانی که تصمیمگیری و اقدام بهصورت فردی و پراکنده نمایندگی شود، کارفرما میتواند با اخراج هدفمند و ایجاد رعب، حرکت اعتراضی را تضعیف کند؛ همانگونه که در این مورد، سه کارگر مطالبهگر را قربانی سیاست سرکوب کرد.
در مقابل، تصمیمگیری و اراده جمعی از طریق برگزاری مجمع عمومی کارگران، امکان چنین سرکوبهایی را محدود میکند. هنگامی که مطالبات و شکل مبارزه به نام جمع اعلام و پیش برده شود، کارفرما دیگر نمیتواند با اخراج چند نفر، اعتراض را در هم بشکند.
تشکلیابی مستقل، اتحاد عمل و برگزاری منظم مجامع عمومی، نهتنها ابزار دفاع در برابر اخراج و تهدید است، بلکه نیروی کار را به قدرتی سازمانیافته بدل میکند که قادر است مطالبات معیشتی و حقوقی خود را تحمیل کند.
