روز پنجشنبه ۴ دیماه ۱۴۰۴، جمعی از کارگران شرکت تعمیرات نیروگاه بخار ایرانشهر در اعتراض به کسر گسترده و خودسرانه حقوق، رفتارهای تحقیرآمیز مدیریتی و تهدید به اخراج دست به اعتراض زدند.
بر اساس اطلاعات منتشرشده، حقوق کارگران این شرکت بدون ارائه هیچگونه توضیح یا مستند قانونی، بین ۵ تا ۱۰ میلیون تومان کاهش یافته است؛ اقدامی ناگهانی که فشار معیشتی شدیدی بر کارگران وارد کرده و امنیت شغلی آنها را بیش از پیش به خطر انداخته است.
کارگران معترض میگویند مدیریت شرکت در برخورد با بخشی از نیروی کار، بهویژه کارگران ساکن منطقه، از ادبیات توهینآمیز و تحقیرکننده استفاده کرده و با طرح ادعاهایی مانند «کمبود کار»، زمینهسازی برای حذف و اخراج آنان را دنبال میکند. این در حالی است که همزمان خبرهایی از تهدید به اخراج و جایگزینی کارگران فعلی با نیروی جدید منتشر شده است؛ سیاستی که چیزی جز تقسیمکردن کارگران، ایجاد رقابت کاذب و تضعیف قدرت جمعی نیروی کار نیست.
کارگران تأکید کردهاند که پیش از این کسرها، سطح دستمزد بسته به نوع شغل متفاوت بوده و حقوق کارگران ساده حدود ۲۵ میلیون تومان و کارگران فنی تا حدود ۳۰ میلیون تومان بوده است؛ مبالغی که اکنون با تصمیمی یکجانبه و غیرشفاف کاهش یافتهاند.
آنچه در ایرانشهر جریان دارد، نه یک «اختلاف محلی»، بلکه نمونهای روشن از سیاستهای ضدکارگری، تبعیضآمیز و سرکوبگرانه در محیطهای کار است. سیاستی که بهجای پاسخگویی و رعایت حقوق نیروی کار، بر تحقیر، تهدید و ناامنسازی شغلی استوار شده است.
راه مقابله با این وضعیت، اتحاد همه کارگران بدون هرگونه مرزبندی قومی، منطقهای یا شغلی و حرکت بهسوی سازمانیابی و تشکلیابی مستقل کارگری است. تنها با ایستادن جمعی و مستقل میتوان در برابر کسر حقوق، اخراجهای تهدیدآمیز و سیاستهای تبعیضآلود ایستادگی کرد و کارفرما را وادار به عقبنشینی نمود.
