روز یکشنبه ۳۰ آذر ۱۴۰۴، بازنشستگان در سه شهر شوش، اصفهان و تهران با راهپیمایی و تجمعهای همزمان، علیه فقر مزمن، گرانی و بیپاسخ ماندن مطالبات معیشتی اعتراض کردند. در شوش، بازنشستگان تأمین اجتماعی با شعارهایی تند علیه سیاستهای اقتصادی و بیاعتنایی مسئولان راهپیمایی کردند: «کو مهار تورم؟ دروغ میگید به مردم»، «لبنان رو رها کن، فکری به حال ما کن»، «روسری رو رها کن، فکری به حال ما کن»، «میجنگیم، میمیریم، حقمون رو میگیریم»، «تا حق خود نگیریم، از پا نمینشینیم»، «بازنشسته داد بزن، حقتو فریاد بزن». در تهران نیز تجمع مقابل ساختمان سازمان تأمین اجتماعی، و در اصفهان تجمع بازنشستگان فولاد مقابل کانون استانی برگزار شد.
مطالبههای مشترک در هر سه شهر، افزایش فوری مستمریها متناسب با نرخ واقعی تورم، اجرای کامل و بدون دستکاری همسانسازی، پرداخت مطالبات معوقه، و تأمین درمان رایگان و باکیفیت بود. بازنشستگان فولاد اصفهان علاوه بر اینها، نسبت به تصمیمات مخرب درباره صندوق فولاد هشدار دادند و خواستار تضمین امنیت صندوق و خدمات درمانی شدند. معترضان تأکید کردند که مستمریهای ناچیز و وعدههای تکراری، زندگی را به بنبست کشانده و خیابان را به تنها مسیر مطالبهگری بدل کرده است.
