روز شنبه ۶ دیماه ۱۴۰۴، کارکنان رسمی شرکت نفت فلات قاره ایران در منطقه عملیاتی لاوان با برگزاری تجمع اعتراضی، نسبت به سیاستها و تصمیماتی که معیشت و امنیت شغلی آنان را هدف گرفته، اعتراض کردند.
محورهای اصلی اعتراض شامل طرح ادغام صندوق بازنشستگی صنعت نفت با سایر صندوقها، تفکیک ناعادلانه مشاغل، سقوط سطح معیشت در شرایط تورم افسارگسیخته، کسر ناعادلانه مالیات از کارکنان مناطق عملیاتی و همچنین اعمال سقف حقوق و سقف پاداش بازنشستگی بود؛ سیاستهایی که عملاً به دستاندازی سیستماتیک به دستمزد و آینده شغلی کارکنان منجر شده است.
باید تأکید کرد که این وضعیت محصول مناسباتی است که در آن، منافع نیروی کار همواره قربانی بازتولید سیاست ارزانسازی نیروی کار و تأمین سود سرمایهداران حاکم میشود.
تجربه نشان داده است که در چارچوب این مناسبات، بهبودی پایدار برای کارگران و مزدبگیران رقم نخواهد خورد. تنها راه مقابله مؤثر، اتحاد عمل گسترده و سازمانیابی و تشکلیابی مستقل در میان همه بخشهای نیروی کار، بهویژه در صنعت نفت است؛ نیرویی که بتواند در برابر این سیاستهای استثماری ایستادگی کند.
