روز شنبه ۶ دیماه ۱۴۰۴، کارگران شرکتیِ نگهداری خط و ابنیه فنی راهآهن تهران در اعتراض به بلاتکلیفیِ طولانیمدت وضعیت شغلی و عدم تبدیل وضعیت استخدامی تجمع اعتراضی برگزار کردند.
کارگران معترض که در محور ریلی تهران–تبریز مشغول به کارند، تأکید دارند فعالیتی که انجام میدهند مستقیماً در چارچوب وظایف دولتی راهآهن است؛ با این حال سالهاست تحت قراردادهای پیمانکاریِ ناامن نگه داشته شدهاند. به گفته کارگران، شرکتی که مسئول نگهداری این خطوط است بیش از چهار سال پیش به دولت واگذار شده، اما همچنان تبدیل قراردادها به استخدام مستقیم اجرا نشده است.
برخی از این کارگران با بیش از ۲۰ سال سابقه کار هنوز از ابتداییترین حق خود یعنی امنیت شغلی محروماند. وعدههای مکرر درباره تصویب طرح تبدیل وضعیت در مجلس و دولت نیز تا امروز به نتیجهای نرسیده و بلاتکلیفی ادامه دارد.
تداوم این وضعیت نشان میدهد پیمانکاری نه یک «اشکال اجرایی»، بلکه ابزاری آگاهانه برای ارزانسازی نیروی کار و حذف امنیت شغلی است. مقابله با این چرخه فرسایشی، بدون سازمانیابی و تشکلیابی مستقل کارگری ممکن نیست؛ تنها با اتحاد و اقدام جمعی است که میتوان تبدیل وضعیت، امنیت شغلی و حقوق پایمالشده را به کارفرما و دولت تحمیل کرد.
