یکشنبه ۲۶ مرداد ۱۴۰۴، شماری از بازنشستگان تامین اجتماعی در رشت مقابل ساختمان حسابرسی و هسته گزینش این سازمان در منطقه گلسار تجمع اعتراضی برپا کردند.
بازنشستگان با سر دادن شعارهایی چون «بازنشسته به پا خیز، وقت نشستن نیست» و «تامین اجتماعی از انحصار دولت آزاد باید گردد»، خشم و نارضایتی خود را نسبت به فقر، بیحقوقی و تسلط مستقیم دولت بر سازمانی که سرمایهاش از دسترنج کارگران و بیمهپردازان تامین شده است، به نمایش گذاشتند.
معترضان تاکید داشتند که ادامه این وضعیت به معنای نابودی زندگی بازنشستگان و خانوادههایشان است. آنها خواستار پایان دادن به سیاستهای تحقیرآمیز، افزایش واقعی مستمریها متناسب با هزینههای زندگی و بازگرداندن اداره سازمان به دست نمایندگان واقعی کارگران و بازنشستگان شدند.
این تجمع بخشی از سلسله اعتراضات بازنشستگان در شهرهای مختلف کشور است؛ اعتراضاتی که بر ضرورت همبستگی و مقاومت مشترک برای رهایی از فقر و استثمار تاکید میورزند.
بازنشستگان حاضر در رشت با ایستادگی خود بار دیگر نشان دادند که تنها راه تغییر، اتحاد و پیگیری جمعی است. اکنون بر عهده دیگر بازنشستگان و همه کارگران است که در برابر سرکوب و بیتوجهی حاکمیت، به این اعتراضات بپیوندند و صدای جمعی خود را رساتر کنند.
