سومین تجمع اعتراضی خانوادگی کارکنان عملیاتی پارسجنوبی، سهشنبه ۲۸ مرداد ۱۴۰۴، با حضور گسترده خانوادههای کارکنان رسمی نفت برگزار شد.
این گردهمایی جدید، پاسخی به سیاستهای موجود در پرداخت حقوق بود که سالهاست بهعنوان ابزاری برای سرکوب و تبعیض علیه کارگران مناطق عملیاتی به کار گرفته شده است. کارکنان همراه با خانوادههایشان، با اتحاد و همبستگی، بار دیگر صدای اعتراض خود را بلند کردند و خواستار اقداماتی شدند که شامل حذف سقف حقوق، افزایش و ترمیم حداقل دستمزدها، اجرای کامل ماده ۱۰ قانون وظایف و اختیارات وزارت نفت، پرداخت کامل فوقالعادههای مناطق عملیاتی، جلوگیری از ادغام صندوق بازنشستگی نفت، و بازگرداندن مالیاتهای اضافی دریافتشده است.
ریشه این اعتراضات به سالها سوءمدیریت، فساد نهادینهشده، و بهرهکشی از منابع عظیم صنعت نفت بازمیگردد؛ صنعتی که به جای حمایت از معیشت کارگران، با سیاستهای تبعیضآمیز و فشارهای اقتصادی، آنها را به ستوه آورده است. کارگران رسمی نفت باید با تشکیل تشکلهای مستقل و خودجوش، فراتر از وابستگی به گروههای نزدیک به مدیران ارشد که اغلب درگیر بازیهای سیاسی و منافع شخصی هستند، مطالباتشان را با قدرت و انسجام دنبال کنند و در برابر این نابرابریها ایستادگی کنند.
