در پی واگذاری تعدادی از جایگاههای سوخت شرکت پخش فرآوردههای نفتی اهواز به بخش خصوصی، بیش از ۵۰ کارگر این واحدهای شغلی از کار اخراج شدهاند.
به گفته منابع کارگری، با انتقال مالکیت این جایگاهها، مسئولیت وضعیت شغلی کارکنان نیز به خریدار بخش خصوصی سپرده شد اما به دلیل نبود هیچگونه تضمین و سازوکار حمایتی، کارگران نه تنها از طرف شرکت پخش نفت کشور امنیت شغلی نداشتند، بلکه مالکان جدید هم از پذیرش آنها خودداری کردند.
بسیاری از کارگران اخراجشده دارای ۲۵ تا ۳۰ سال سابقه کار بوده و در آستانه بازنشستگی قرار داشتند.
نتیجه سیاستهای واگذاری و خصوصیسازی، چیزی جز بیکارسازی و نابودی معیشت کارگران و همینطور نابودی صنایع به همراه نداشته است.
بخش خصوصی نه تنها پاسخی برای امنیت شغلی ندارد، بلکه خود یکی از عوامل اصلی بیکارسازی و تشدید ناامنی شغلی کارگران است.
