بر اساس گزارشهای رسیده به پژواک کار ایران، در آخرین حقوق پرداختی کارگران ذوبآهن اصفهان، بخش قابلتوجهی از دستمزد اضافهکاریها بدون اطلاع قبلی حذف و پرداخت نشده است. طبق این گزارشها، دستکم یکچهارم اضافهکاری انجامشده توسط کارگران از فیش حقوقی حذف شده؛ در حالی که این ساعات بهطور کامل کار شده و تحویل کارفرما داده شده است.
کارگران میگویند اضافهکاریها با درخواست مستقیم مسئولان بخشها انجام شده و هیچگونه اطلاعرسانی قبلی درباره تعیین «سقف جدید» برای پرداخت اضافهکاری صورت نگرفته است. با این حال، کارفرما پس از انجام کار، بهصورت یکطرفه از پرداخت بخشی از دستمزد خودداری کرده و مدعی وضع «قانون جدید» برای محدودسازی پرداخت اضافهکاری شده است.
این اقدام چیزی جز دزدی آشکار از دسترنج کارگران نیست؛ ساعاتی که کارگر نیروی کار خود را فروخته، تولید انجام شده و سود آن به چرخه شرکت بازگشته، اما دستمزدش پرداخت نشده است. تعیین سقف برای اضافهکاری، اگر هم قرار است اعمال شود، نمیتواند عطفبهماسبق شده و بهانهای برای عدم پرداخت کارِ انجامشده باشد.
در شرایطی که کارگران ذوبآهن پیشتر نیز بارها نسبت به وضعیت معیشتی، حقوقهای ناکافی و فشار کاری اعتراض کردهاند، این اقدام نشان میدهد سیاست مدیریت نه کنترل هزینه، بلکه غارت مستقیم مزد و تحمیل بحران اقتصادی بر نیروی کار است.
تجربههای پیشین در ذوبآهن اصفهان بار دیگر نشان میدهد که بدون تشکلیابی مستقل کارگری، اتحاد عمل واقعی و تصمیمگیری جمعی از پایین، مدیریت هر بار میتواند بخشی تازه از دستمزد و حقوق کارگران را هدف قرار دهد. اضافهکاریِ پرداختنشدهی امروز، اگر با واکنش متحد و سازمانیافته مواجه نشود، فردا به حذف سیستماتیک دیگر آیتمهای مزدی تبدیل خواهد شد. تنها با پیشبرد مطالبات با اتکا به نیروی جمعی کل کارگران است که میتوان جلوی این روند غارتگرانه را گرفت و هزینه تعرض به دستمزد را برای کارفرما بالا برد.
