به گزارش پژواک کار ایران و به نقل از رسانه‌های محلی و شبکه‌های اجتماعی، طی روزهای اخیر دست‌کم ۷ سوختبر در جاده‌های بلوچستان در اثر حوادث مختلف جان خود را از دست داده یا زخمی شده‌اند. این حوادث در محورهای مواصلاتی مختلف استان رخ داده و بازتابی از شرایطی است که بخش بزرگی از زحمتکشان منطقه را به ناچار به این شغل پرخطر کشانده است.

مهرستان – سوران (۲۷ مرداد ۱۴۰۴)

صبح دوشنبه ۲۷ مرداد، یک خودروی حامل سوخت در محور مهرستان به سوران واژگون شد و آتش گرفت. در این حادثه، ناصر دهانی فرزند گل‌محمد، متأهل و ساکن روستای کهنمگار مهرستان، در دم جان باخت. فرد همراه او پیش از گسترش شعله‌ها از خودرو خارج شد، اما به‌شدت مجروح شد و به بیمارستان رازی سراوان منتقل گردید.

گلشن (۲۶ مرداد ۱۴۰۴)

یکشنبه ۲۶ مرداد، احمد ریگی (جانوخانزهی) حدوداً ۲۷ ساله، اهل روستای ناصرآباد خاش، بر اثر انفجار مین در منطقه مرزی بچه‌راهی کلگان شهرستان گلشن کشته شد. او هنگام تردد با موتورسیکلت روی مین رفت و بر اثر شدت انفجار در دم جان باخت.

میرجاوه (۲۶ مرداد ۱۴۰۴)

شامگاه همان روز، یک خودروی سوختبر در مسیر جون‌آباد میرجاوه واژگون شد. در این حادثه، بلوچ ریگی (جریزهی) جان باخت و برادرش مبین ریگی (جریزهی) به‌شدت مجروح و به بیمارستان خاتم‌الانبیاء زاهدان منتقل شد. هر دو اهل روستای اندو میرجاوه بودند.

کلچات – خاش (۲۵ مرداد ۱۴۰۴)

شب شنبه ۲۵ مرداد نیز یک خودروی سوختبر از نوع سایپا در محور کلچات به خاش واژگون شد و دچار آتش‌سوزی گردید. دو سرنشین آن به‌شدت زخمی و به مراکز درمانی منتقل شدند. هویت این دو نفر تاکنون مشخص نشده است.

جمع‌بندی

تکرار این حوادث مرگبار نشان می‌دهد که بخش بزرگی از کارگران و زحمتکشان بیکار یا بی‌درآمد بلوچستان به‌ناچار به سوخت‌بری روی می‌آورند. سوخت‌بری برای آنان نه یک انتخاب آزاد، بلکه آخرین راه بقا برای تأمین معاش خانواده است. اما همین کار، که خود نوعی «کار اجباری در سایه‌ی فقر» است، هر روز جان کارگران را به خطر می‌اندازد و خانواده‌هایشان را به سوگ و فقر عمیق‌تر می‌کشاند.

مسئولیت این وضعیت، بیش و پیش از هر چیز، متوجه حاکمیتی است که با تحمیل فقر و بیکاری گسترده، مردم را به چنین مشاغل مرگباری سوق داده .است