امروز ۲۰ مرداد ۱۴۰۴، اعتراضات کارگری در بخشهای مختلف کشور بار دیگر نشان داد که در مناسبات کنونی، نه تنها بحران معیشتی و تضییع حقوق کارگران کاهش نیافته، بلکه در حال گسترش و تعمیق است. از مناطق عملیاتی نفت و پتروشیمی گرفته تا شهرداریها و کارخانهها، صدای مطالبات کارگران با وجود سرکوب و بیتوجهی، همچنان بلند و متحد است.
۱. تجمع کارکنان رسمی عملیاتی صنعت نفت
صبح امروز، کارکنان رسمی صنعت نفت در مناطق مختلف عملیاتی جنوب، از جمله سکوهای نفت و گاز پارس، مجتمع گازی پارس جنوبی، پالایشگاههای متعدد و سازمان منطقه ویژه اقتصادی انرژی پارس، دست به تجمع اعتراضی زدند.
اعتراضات آنان به بیپاسخماندن مطالبات انباشته و بیتوجهی ساختاری به معیشت و امنیت شغلی بود. خواستهها شامل حذف سقف و کف ناعادلانه حقوق، اجرای کامل فوقالعادههای مناطق عملیاتی، پرداخت حق ترمیم حقوق، جلوگیری از ادغام صندوق بازنشستگی، اصلاح ساختار اداری بر اساس تخصص، و اجرای کامل ماده ۱۰ قانون وظایف و اختیارات وزارت نفت است.
کارگران نفت تأکید کردند که حاکمیت، به جای صرف ثروتهای نفتی برای رفاه و امنیت نیروی کار، آن را در مسیر منافع یک اقلیت و هزینههای سرکوب مصرف میکند.
۲. اعتصاب کارگران پیمانی پتروشیمی رازی – سومین روز متوالی
کارگران ارکان ثالث پتروشیمی رازی در ماهشهر، برای سومین روز متوالی اعتصاب خود را ادامه دادند. این کارگران که شمارشان به حدود ۱۵۰۰ نفر میرسد، خواستار رفع تبعیض مزدی و اجرای کامل مصوبات شورای تأمین هستند.
طبق صورتجلسه رسمی سه سال پیش، هرگونه افزایش حقوق و مزایا در منطقه ویژه باید حداکثر ظرف سه ماه به آنان پرداخت شود، اما شرکت همچنان از پرداخت حق جذب و افزایش مزدی یکمیلیون و هفتصد هزار تومانی سر باز زده است.
کارگران میگویند وعدههای پیشین مدیریت و فرمانداری برای پرداخت مطالبات تا ۱۵ مرداد نیز بیعمل ماند. بخش عمده سهام این شرکت در اختیار یک سرمایهدار خارجی است، اما کارگران میگویند استثمار و تبعیض را در همکاری نزدیک کارفرما و پیمانکار داخلی تجربه میکنند.
۳. اعتراض کارگران خدمات شهری و رانندگان شهرداری شوش
کارگران خدمات شهری و رانندگان شهرداری شوش امروز در اعتراض به تعویق بیش از دو ماه حقوق و مطالبات خود، دست از کار کشیدند و در مقابل محل کار تجمع کردند.
آنان از نبود شفافیت در محاسبه اضافهکاری و پرداختنشدن هزینههای تعمیر و نگهداری ماشینآلات نیز خبر دادند. به گفته کارگران، این شرایط زندگیشان را به مرز نابودی کشانده است.
۴. تأخیر چندماهه در پرداخت حقوق کارگران کارخانه اکسید منیزیم سربیشه
کارگران کارخانه اکسید منیزیم شهرستان سربیشه در استان خراسان جنوبی از تأخیر چندماهه در پرداخت حقوق خود خبر دادهاند. آنان میگویند که این وضعیت باعث فشار اقتصادی شدید بر زندگی صدها خانواده شده است.
کارگران خواستار رسیدگی فوری و پرداخت کامل معوقات هستند، اما تجربه نشان داده که بدون فشار و سازمانیابی جمعی، وعدههای مسئولان به اجرا نمیرسد.
۵. مرگ یک کارگر ساختمانی در بندرعباس بر اثر ایست قلبی
صبح امروز یک کارگر ساختمانی ۳۰ ساله در حین کار در بندرعباس، دچار ایست قلبی شد و جان باخت. او به دلیل نبود فرصت شغلی در زادگاهش، ناچار به مهاجرت کاری شده بود. این حادثه یادآور شرایط دشوار و پرخطر کارگران مهاجر داخلی است که بدون حمایت و ایمنی شغلی، در سختترین شرایط به کار گرفته میشوند.
جمعبندی
اعتراضات امروز نشان داد که در بستر مناسبات کنونی، هیچ افق روشنی برای بهبود وضعیت معیشتی و امنیت شغلی کارگران وجود ندارد. بیپاسخماندن خواستهها و ادامه سیاستهای تبعیضآمیز، ضرورت اتحاد عمل، تشکلیابی مستقل و سازمانیابی سراسری را بیشتر از پیش تأکید میکند.
تجربه همه این موارد گواه آن است که تنها از مسیر قدرت جمعی و فشار سازمانیافته میتوان در برابر ساختارهای استثمارگر ایستاد و حقوق پایمالشده را به دست آورد.